NUR İÇİNDE YAT

Ne bir selam alıyor
ne bir selam veriyorsun
Hiç değilse beni duyabilsen
Yeni yerinden bana biraz bahsedebilsen
O yeri herkesten fazla bilmek istiyorum
Çünkü yanına ben de gelmek istiyorum.

Zamanı, zamanın dışına taşımak lazım
Yaşamak için, yıpranmaksızın ve hiç yaş almadan,
Bir tek tasavvurla bütün bunlar mümkündür;
Ve hatta en uzun yolculuklara çıkmak bile
Bir tek meteliğe ihtiyaç duymadan.

Mucizelerle dolu bir gemiye benziyor Dünya
Durmaksızın seyrediyor kendi etrafında
Bütün mucizelerin en büyüğü Yaşam bu gemide
En büyük sihirbazı da doğa ve o geminin her yerinde.

Öteki dünyadaki akibetim
Mezarların karanlığı
Cennet, cehennem, günahlarım
Bütün bunlar tanıdık gibi geliyor bana
Güncel hayatta hepsi mevcut bunların.

Her şeyi çok uzaklarda arar dururuz
Yedi kat göklerde ya da yerin merkezinde
Asıl yanıbaşımızdakiyle ilgilenmeliyiz biz
Her sabah yeniden uyanmanın bir mucize olduğunu
Ancak kendimizi iyi tanırsak anlayabiliriz.

Etrafımıza şöyle bir bakınmamız yeter
Bir böcek, bir ağaç, bir ot, bir insan
Her şey tektir doğada ve hiç bir şeyin,
Yaratılması da yok edilmesi de mümkün değil
Çok uzakta aradığımız sır içimizde saklı,
Yedi kat göğe tırmanmak gerekli değil.

Seni bilirim, beni yine de üzmek istemezsin
Elinde olsa baharda geleceğini de söylersin,
Erik ağaçları tomurcuklanınca
Kırlarda otlar yeşerince dersin.
Ben sana yine de inanmak isterim guzelim
Ve de büyüsüne gelecek baharların...

Neden olmasın !
öyle ya, neden olmasın?
Baharda erikler yeniden tomurcuklanmıyor mu ?
Karlar çekilince ölmüş otlar yeşermiyor mu ?
Geleceğim diyorsan, bilirim, gelirsin.
Gelirsin elbet!
              gelirsin de...
                   ya o nankör böceklere
Bunu nasıl izah edersin ?..

                               Paris,2000

1.ci sayfaya dönmek için tıklayın

Bu şiirle ilgili daha geniş bir yazı "Tatvan-Hirit" dosyasında: Nur içinde yat (comple)